13. Madrid en Toledo
Door: Frans Geenevasen
Blijf op de hoogte en volg Frans
10 Mei 2016 | Spanje, Madrid
13. Naar Madrid en Toledo
We reizen verder naar onze hoofdbestemmingen in Spanje; Madrid en Toledo
Zuidelijker zullen we niet gaan omdat we daarna dwars door het binnenland zullen oversteken naar Valencia . Natuurlijk pakken we weer de binnenwegen maar in de buurt van Madrid houdt dat op, we zullen onze weg moeten vinden in een wirwar van snelwegen maar daar hebben we een navigatiesysteem voor, sterker , we hebben er 2 aan boord: De Garmin van Frans die hij ook op de motor gebruikt en de TomTom van Wil. We hebben ze zelfs namen gegeven : Garmijntje en Tommy , aan deze namen hebben we ook de stemmen aangepast, voor Garmijntje een zachte vrouwenstem die wel duidelijk laat horen wat ze wil en voor Tommy een harde echte mannelijke stem van die heel zeker overkomt maar er ook wel eens naast zit . Als we van beide systemen het geluid aan zetten ontvouwen zich soms heel aparte situaties : 4 stemmen die elkaar allemaal tegenspreken en daarbij kan het zo heftig zijn dat van sommige systemen het volume niet meer aan te passen is… We (Wil dus) nemen het goede besluit om er ééntje het zwijgen op te leggen; Garmijntje wordt de mond gesnoerd maar staat wel aan omdat Frans die meer vertrouwt en Tommy mag het woord voeren en zal worden gevolgd. Overigens bijna vermakelijk hoe verschillende wegen naar Rome leiden en in dit geval naar Madrid. Zelden zijn de gekozen routes voor de GPS-systemen gelijk maar uiteindelijk leiden ze altijd goed naar het einddoel, onze eerstvolgende camping ingegeven met GPS-coördinaten die je tot aan de slagboom van de receptie brengt.
In Madrid staan we op de stadscamping, naar het centrum gaan we met 2 x de bus en dat duurt ca 45 minuten. Het eindstation is Principe PIO , een knooppunt van Bussen, Metro en de Trein, dat alles midden in Madrid tientallen meters diep onder de grond. . Met de bus duiken we een tunnel in en nemen in de tunnel (!!) een afslag en gaan steeds dieper de aarde in, volgens mij komen we er in China weer uit. Onder de grond is het net Centraal station van Amsterdam , maar dan verdeeld in 4 verdiepingen waar een complete luchthaven lijkt gevestigd: De bussen meren aan bij Gates, passagiers wachten tot de boardingdeur geopend wordt en alles is overzichtelijk, ruime paden en verwonderlijk dat je niets ruikt van die dikke dieselmotoren die toch keihard moeten werken in de donkere bochten omhoog om uit het gat in de grond te kruipen.
Bovengronds is het gelukkig goede weer, we lopen naar het Koninklijk Paleis Palace Real waar we de wisseling van de wacht gaan bekijken, natuurlijk compleet met marsmuziek, flonkerende kurassen en prachtige uniformen . Dit schouwspel is 1 x per maand, dus we hebben geluk en zijn zeker niet alleen, het is er druk met vooral Spanjaarden . Vanaf de balkons van het paleis kijken de VIPS met ons mee, maar het duurt ons te lang. We hebben dit soort taferelen al eens eerder in Oslo en Buckingham Palace gezien en wandelen de oude stad in. Zoals in veel oude hoofdsteden in Europa struikel je in Madrid ook bijna over de oude gebouwen, we bezoeken de indruk wekkende Kathedraal en lopen naar Place MAYOR en Puente del Sol. Op Place Mayor is het vreselijk druk, een drukke hoofdzakelijk in blauwe shirts geklede Engelsen die doen waar ze vooral in het buitenland bekend om zijn luidkeels zingen , veel bier drinken en met elkaar bezig zijn. We slaan het vrolijke gezelschap gaande en vragen aan een enigszins nuchtere oudere supporter wat er aan de hand is. De man kijkt mij aan of ik van een andere planeet kom en legt mij met waterige oogjes uit dat het de voetbalwedstrijd is tussen Real Madrid en Manchester City. Frans heeft niets met voetbal en stelt onnozel de vraag en waar het dan wel om gaat en opnieuw kijkt de benevelde supporter mij aan alsof ik gek ben want het blijkt om de have finale te gaan van de Champions League ( ja toch ??) .
Heel Madrid wordt overstroomd met voetbalfans maar de sfeer is erg goed en in elke straat hoor je de strijdliederen van Manchester City. De volgende ochtend zijn de fans aanmerkelijk stiller tgv het verlies van de wedstrijd met 1-0 en een ongelooflijke kater,
In grote steden met veel bezienswaardigheden zoals Madrid kopen we een buskaartje voor 2 dagen van de HopOn-Hopoff bus waar we met de koptelefoon op boven in de bus alles bekijken. Dit systeem bevalt ons goed, je ziet de hele stad aan je voorbij glijden, krijgt daarbij uitleg en je rust uit van het slenteren. We stappen uit op de plekken waar we wat willen zien en genieten van de stad, pikken een terrasje ( uiterst redelijke prijzen) . In de middag bezoeken we het Palace Real dat bewust destijds is gebouwd om indruk te maken op alle wereldleiders die bij de koning van Spanje op bezoek kwamen. Het paleis is groot….. en mooi van binnen , aangekleed met de mooiste wandbekledingen, meubilair en schilderijen. We bewonderen de eetkamer waar voor een klein gezelschap is ingedekt voor 100 man, er schijnen er 400 in te kunnen. De ontvangstzaal voor ambassadeurs is van verbijsterende afmetingen met daarin een troon voor het koninklijk paar op zo’n indrukwekkende verhoging midden in de zaal dat elke ambassadeur die zijn geloofsbrieven komt overhandigen gedwongen wordt om nederig op te kijken naar de ontvangende gastheer .
De volgende dag gaan we weer verder met onze ontdekkingstocht in Madrid , wandelen veel, rusten uit in de bus en vergapen ons weer aan de vele bezienswaardigheden. We wandelen weer via Place Mayor waar het nu veel rustige is en kunnen nu de schitterende gebouwen zien en eten wat in de overdekte markt San Miguel. Daar is het geen markt meer maar vooral gezellige barretjes en tapas restaurantjes . Alles wordt vers bereid en de plaatselijke horeca heeft het goed aangepakt: Je koopt je tapas en drankjes ergens aan de rand en in het midden staan tafels en stoeltjes waar gezellig zit en vooral naar vrolijke mensen om je heen kijkt. Maakt niet uit waar je zit, het terras is van en voor iedereen, gebruikte tafels worden meteen schoongemaakt en de overige voorzieningen zoals sanitair zijn meer dan voortreffelijk. Zo kan je als horeca goed samen te werken op een kleine ruimte veel mensen kwijt en is het voor de toerist aantrekkelijk We vergapen ons aan de meest exclusieve vis- en vleessoorten en drinken een heerlijk glaasje wijn. Helaas wordt er op een tafel naast met een listig trucje een IPhone gepikt en we leren weer; let goed op je spullen. In de middag bezoekt Frans het Prado museum met zijn ongelooflijke collectie . Er is daar een aparte tentoonstelling van Georges de LA TOUR ( 1593-1652) die wel héél aparte schilderijen heeft gemaakt. Veel portretten en taferelen zoals van Jan Steen maar op een echt aparte wijze geschilderd. Veel aandacht voor spelen met licht, van enkele schilderijen hangen er meerdere versies met andere lichtsituaties. Als amateur fotograaf bewonder ik zijn belichting van de hoofdonderwerpen en composities . Op fotocursussen hoorde ik vaak; kijk naar de oude meester-schilders en leer daar van en inderdaad, alles van licht, donker, contrast en compositie, de kunst van het weglaten vind ik er terug. Schitterend en petje af voor deze oude meester die eeuwen lang onbekend is gebleven naast Renoir, Cezanne en Monnet en de laatste honderd jaar pas de aandacht krijgt die hij verdient. Ik kijk zo lang naar zijn schilderijen dat ik te weinig tijd over houdt voor de rest van de enorme collectie. Ik kies voor de Italiaanse schilders en loop achteloos aan Velasquez ,Rubens en Rembrandt voorbij want ik het met Wil afgesproken die lekker is wezen wandelen en winkelen. Sommige mensen vragen zich misschien of wij een LAT relatie hebben, maar het bevalt ons goed om op vakantie eens een paar uurtjes alleen te doen waar de ander liever iets anders doet.
De volgende dag reizen we verder naar Toledo want we komen zeker in Madrid terug.
Toledo is totaal anders dan Madrid, hier geen grote straten, kolossale gebouwen meer heerlijke kleine kronkelweggetjes tussen slaperige huisjes en mooie kerken door. We hebben er een heerlijke dag, ik bezoek de plaatselijke Kathedraal en zie hoe ze daar een kerk in een kerk hebben gebouwd, compleet met Moorse invloeden en de katholieke pracht en praal naast elkaar. Lijkt wel iets op de Mezquita in Cordoba maar niet zo groot, wel fijntjes en prachtig gerestaureerd. Wil heeft lekker geshopped en samen wandelen we door de vele straatjes, pikken een terrasje waar we ons verbazen over de lage prijzen ( 2 glazen wijn voor €3,50) . We verdwalen er zelfs ondanks de vele bordjes die overal naar verwijzen maar nergens lijken te eindigen.. We gaan terug naar de camping want de volgende dag reizen we verder naar Valencia voor een geplande ontmoeting met onze dochter Marita en haar vriendin Ellen maar daarover de volgende keer meer.
Groetjes van Frans
We reizen verder naar onze hoofdbestemmingen in Spanje; Madrid en Toledo
Zuidelijker zullen we niet gaan omdat we daarna dwars door het binnenland zullen oversteken naar Valencia . Natuurlijk pakken we weer de binnenwegen maar in de buurt van Madrid houdt dat op, we zullen onze weg moeten vinden in een wirwar van snelwegen maar daar hebben we een navigatiesysteem voor, sterker , we hebben er 2 aan boord: De Garmin van Frans die hij ook op de motor gebruikt en de TomTom van Wil. We hebben ze zelfs namen gegeven : Garmijntje en Tommy , aan deze namen hebben we ook de stemmen aangepast, voor Garmijntje een zachte vrouwenstem die wel duidelijk laat horen wat ze wil en voor Tommy een harde echte mannelijke stem van die heel zeker overkomt maar er ook wel eens naast zit . Als we van beide systemen het geluid aan zetten ontvouwen zich soms heel aparte situaties : 4 stemmen die elkaar allemaal tegenspreken en daarbij kan het zo heftig zijn dat van sommige systemen het volume niet meer aan te passen is… We (Wil dus) nemen het goede besluit om er ééntje het zwijgen op te leggen; Garmijntje wordt de mond gesnoerd maar staat wel aan omdat Frans die meer vertrouwt en Tommy mag het woord voeren en zal worden gevolgd. Overigens bijna vermakelijk hoe verschillende wegen naar Rome leiden en in dit geval naar Madrid. Zelden zijn de gekozen routes voor de GPS-systemen gelijk maar uiteindelijk leiden ze altijd goed naar het einddoel, onze eerstvolgende camping ingegeven met GPS-coördinaten die je tot aan de slagboom van de receptie brengt.
In Madrid staan we op de stadscamping, naar het centrum gaan we met 2 x de bus en dat duurt ca 45 minuten. Het eindstation is Principe PIO , een knooppunt van Bussen, Metro en de Trein, dat alles midden in Madrid tientallen meters diep onder de grond. . Met de bus duiken we een tunnel in en nemen in de tunnel (!!) een afslag en gaan steeds dieper de aarde in, volgens mij komen we er in China weer uit. Onder de grond is het net Centraal station van Amsterdam , maar dan verdeeld in 4 verdiepingen waar een complete luchthaven lijkt gevestigd: De bussen meren aan bij Gates, passagiers wachten tot de boardingdeur geopend wordt en alles is overzichtelijk, ruime paden en verwonderlijk dat je niets ruikt van die dikke dieselmotoren die toch keihard moeten werken in de donkere bochten omhoog om uit het gat in de grond te kruipen.
Bovengronds is het gelukkig goede weer, we lopen naar het Koninklijk Paleis Palace Real waar we de wisseling van de wacht gaan bekijken, natuurlijk compleet met marsmuziek, flonkerende kurassen en prachtige uniformen . Dit schouwspel is 1 x per maand, dus we hebben geluk en zijn zeker niet alleen, het is er druk met vooral Spanjaarden . Vanaf de balkons van het paleis kijken de VIPS met ons mee, maar het duurt ons te lang. We hebben dit soort taferelen al eens eerder in Oslo en Buckingham Palace gezien en wandelen de oude stad in. Zoals in veel oude hoofdsteden in Europa struikel je in Madrid ook bijna over de oude gebouwen, we bezoeken de indruk wekkende Kathedraal en lopen naar Place MAYOR en Puente del Sol. Op Place Mayor is het vreselijk druk, een drukke hoofdzakelijk in blauwe shirts geklede Engelsen die doen waar ze vooral in het buitenland bekend om zijn luidkeels zingen , veel bier drinken en met elkaar bezig zijn. We slaan het vrolijke gezelschap gaande en vragen aan een enigszins nuchtere oudere supporter wat er aan de hand is. De man kijkt mij aan of ik van een andere planeet kom en legt mij met waterige oogjes uit dat het de voetbalwedstrijd is tussen Real Madrid en Manchester City. Frans heeft niets met voetbal en stelt onnozel de vraag en waar het dan wel om gaat en opnieuw kijkt de benevelde supporter mij aan alsof ik gek ben want het blijkt om de have finale te gaan van de Champions League ( ja toch ??) .
Heel Madrid wordt overstroomd met voetbalfans maar de sfeer is erg goed en in elke straat hoor je de strijdliederen van Manchester City. De volgende ochtend zijn de fans aanmerkelijk stiller tgv het verlies van de wedstrijd met 1-0 en een ongelooflijke kater,
In grote steden met veel bezienswaardigheden zoals Madrid kopen we een buskaartje voor 2 dagen van de HopOn-Hopoff bus waar we met de koptelefoon op boven in de bus alles bekijken. Dit systeem bevalt ons goed, je ziet de hele stad aan je voorbij glijden, krijgt daarbij uitleg en je rust uit van het slenteren. We stappen uit op de plekken waar we wat willen zien en genieten van de stad, pikken een terrasje ( uiterst redelijke prijzen) . In de middag bezoeken we het Palace Real dat bewust destijds is gebouwd om indruk te maken op alle wereldleiders die bij de koning van Spanje op bezoek kwamen. Het paleis is groot….. en mooi van binnen , aangekleed met de mooiste wandbekledingen, meubilair en schilderijen. We bewonderen de eetkamer waar voor een klein gezelschap is ingedekt voor 100 man, er schijnen er 400 in te kunnen. De ontvangstzaal voor ambassadeurs is van verbijsterende afmetingen met daarin een troon voor het koninklijk paar op zo’n indrukwekkende verhoging midden in de zaal dat elke ambassadeur die zijn geloofsbrieven komt overhandigen gedwongen wordt om nederig op te kijken naar de ontvangende gastheer .
De volgende dag gaan we weer verder met onze ontdekkingstocht in Madrid , wandelen veel, rusten uit in de bus en vergapen ons weer aan de vele bezienswaardigheden. We wandelen weer via Place Mayor waar het nu veel rustige is en kunnen nu de schitterende gebouwen zien en eten wat in de overdekte markt San Miguel. Daar is het geen markt meer maar vooral gezellige barretjes en tapas restaurantjes . Alles wordt vers bereid en de plaatselijke horeca heeft het goed aangepakt: Je koopt je tapas en drankjes ergens aan de rand en in het midden staan tafels en stoeltjes waar gezellig zit en vooral naar vrolijke mensen om je heen kijkt. Maakt niet uit waar je zit, het terras is van en voor iedereen, gebruikte tafels worden meteen schoongemaakt en de overige voorzieningen zoals sanitair zijn meer dan voortreffelijk. Zo kan je als horeca goed samen te werken op een kleine ruimte veel mensen kwijt en is het voor de toerist aantrekkelijk We vergapen ons aan de meest exclusieve vis- en vleessoorten en drinken een heerlijk glaasje wijn. Helaas wordt er op een tafel naast met een listig trucje een IPhone gepikt en we leren weer; let goed op je spullen. In de middag bezoekt Frans het Prado museum met zijn ongelooflijke collectie . Er is daar een aparte tentoonstelling van Georges de LA TOUR ( 1593-1652) die wel héél aparte schilderijen heeft gemaakt. Veel portretten en taferelen zoals van Jan Steen maar op een echt aparte wijze geschilderd. Veel aandacht voor spelen met licht, van enkele schilderijen hangen er meerdere versies met andere lichtsituaties. Als amateur fotograaf bewonder ik zijn belichting van de hoofdonderwerpen en composities . Op fotocursussen hoorde ik vaak; kijk naar de oude meester-schilders en leer daar van en inderdaad, alles van licht, donker, contrast en compositie, de kunst van het weglaten vind ik er terug. Schitterend en petje af voor deze oude meester die eeuwen lang onbekend is gebleven naast Renoir, Cezanne en Monnet en de laatste honderd jaar pas de aandacht krijgt die hij verdient. Ik kijk zo lang naar zijn schilderijen dat ik te weinig tijd over houdt voor de rest van de enorme collectie. Ik kies voor de Italiaanse schilders en loop achteloos aan Velasquez ,Rubens en Rembrandt voorbij want ik het met Wil afgesproken die lekker is wezen wandelen en winkelen. Sommige mensen vragen zich misschien of wij een LAT relatie hebben, maar het bevalt ons goed om op vakantie eens een paar uurtjes alleen te doen waar de ander liever iets anders doet.
De volgende dag reizen we verder naar Toledo want we komen zeker in Madrid terug.
Toledo is totaal anders dan Madrid, hier geen grote straten, kolossale gebouwen meer heerlijke kleine kronkelweggetjes tussen slaperige huisjes en mooie kerken door. We hebben er een heerlijke dag, ik bezoek de plaatselijke Kathedraal en zie hoe ze daar een kerk in een kerk hebben gebouwd, compleet met Moorse invloeden en de katholieke pracht en praal naast elkaar. Lijkt wel iets op de Mezquita in Cordoba maar niet zo groot, wel fijntjes en prachtig gerestaureerd. Wil heeft lekker geshopped en samen wandelen we door de vele straatjes, pikken een terrasje waar we ons verbazen over de lage prijzen ( 2 glazen wijn voor €3,50) . We verdwalen er zelfs ondanks de vele bordjes die overal naar verwijzen maar nergens lijken te eindigen.. We gaan terug naar de camping want de volgende dag reizen we verder naar Valencia voor een geplande ontmoeting met onze dochter Marita en haar vriendin Ellen maar daarover de volgende keer meer.
Groetjes van Frans
