16. Najaar 2016 naar Italië en Slovenië
Door: Frans Geenevassen
Blijf op de hoogte en volg Frans
05 September 2016 | Zwitserland, Egnach
Reisverslag 2016. Van huis via het Schwarzwald (D) naar Bodensee (CH)
Een periode van 5-6 weken op reis gaan met de camper vereist tegenwoordig een planning. Jaren lang kwamen we in de knel door allerlei afspraken die toch weer in de agenda slopen. Wil heeft daar resoluut een eind aan gemaakt; knalhard werd aan het begin van het jaar een aantal blokken in de agenda vast gelegd dat we op reis zullen gaan. Nee, we gaan niet op vakantie, dat hebben we als pensionadas het hele jaar door , we gaan op reis met meestal een vage bestemming. Dit keer wordt het Italië -Slovenië en Kroatië. Denken we... Meestal passen we onze plannen aan m.b.t. het weer , de laatste info die we van vrienden en kennissen krijgen en vooral ons gevoel. Kortom, we eindigen meestal ergens anders en dat vinden we eigenlijk best leuk.
We treuzelen wat met het vertrekken van thuis, het is zulk heerlijk weer en de kleinkinderen genieten nog eens van ons zwembad en wij dus van hun. Italië ligt er over 3 dagen ook nog wel. Eerst de camper opnieuw inrichten omdat Frank en Rike met Saar en Brecht er mee op vakantie zijn geweest, ze hebben genoten en wij dus dan ook. Daarvoor hebben we de camper ook gekocht opdat onze kinderen en kleinkinderen er ook plezier van hebben. Met Saar en Brecht lukt dat helemaal omdat zij het als ?" HUN " camper beschouwen. Traditie getrouw hadden wij hun de camper gebracht met daarin wat cadeautjes verstopt. Saar vroeg mij vóór hun vakantie al waar ik de cadeautjes ging verstoppen. Opa kreeg 2 plaatsen door Saar aangewezen: Onder het bed en in de deur, natuurlijk doen we dat en op meer plekken ook. Als we de camper op de Boskriek afleveren krijgen we binnen een halve dag al een Appje met " cadeautjes gevonden!!" Maar Rike is streng, ze mogen ze opzoeken maar tijdens de reis pas open maken. Ik vraag maar niet of Rike dat ook doet met het pakje Bokkenpootjes voor haar zelf..
Voordat we vertrekken zien we ze allemaal nog even, als ouders voel je je dan rijk . Dit jaar helemaal want hopelijk worden we weer opnieuw Opa en Oma . Marita heeft met Ellen niet alleen de partner voor haar leven gevonden maar is ook zwanger. Menig keer hebben wij in het buitenland kerken bezocht, een schietgebedje gedaan en weer eens een kaarsje opgestoken. Soms kreeg ik, na weer een negatief bericht over een mislukte poging, zin om niet alleen een kaarsje aan te steken maar dan maar de hele kerk. Maar dit keer is het raak, we hebben Babbi ( voorlopige naam gegeven door Marita en Ellen, we mogen niet weten wat het is..) mogen bewonderen op de vele foto? van de echo. Er zit letterlijk al leven in en begin januari gaat het gebeuren, we steken toch nog maar een kaarsje aan op de goede afloop.
Op woensdag 31/8 vertrekken we met mooi weer, we plannen onze eerste stop aan de Main(D) . Niet in Neustad, daar zijn we al vaak geweest maar vlak bij Wertheim. Door files komen we wat later aan maar de camping is uitstekend. Gevonden in het ACSI boek, dus met een leuke kortingskaart scheelt dat bijna de helft. ( Ja....ons ben zuunig). Onze stek is heerlijk en we worden omarmd door de rust van de rivier , het uitzicht is prachtig. Fietsen langs de Main is een genoegen, niet voor niets is de Main-Radweg een van de best bekende fietsroutes in Duitsland. De volgende dag is de eerste tocht naar Wertheim, sommige stukken herkennen we nog uit het verleden, het weer is prachtig en Wertheim is voor ons wel mooi maar te toeristisch. Terug op de camping capituleren wij voor de hitte van de zon, onze luifel kan de zon niet tegen houden en we draaien de camper een halve slag zodat we in de schaduw kunnen zitten. Het is ook nooit goed....
Onze volgende fietstocht is naar Wertheim-Bettingen , daar is een campingwinkel van Hymer ( mogelijk de grootste in Duitsland) en Wertheim-Village , een outlet-centrum van de bekende grote merken. In het Hymer-Centre vergapen we ons aan al het moois wat er te koop is . Als we toch eens de loterij zouden winnen..... maar ja, dan wel eerst een lot kopen. Kritisch kijken we naar prachtige hefbed constructies voor de kleinkinderen, hoogslapers met daaronder een garage waar 2 fietsen in passen , ruime badkamers waar je je kont wel in kunt keren en luxe dinettes met leren kuipstoelen. Tja, als je dan toch iets uit geeft van ca een ton dan rek je de grenzen wat op. We pauzeren in het Outlet-centre voor een lunch en daar vinden we alle grote modemerken in prachtige winkels, het is er druk en warm. We gaan nog even terug naar het Hymer-centre om de laatste mooie campers te bekijken en bedenken ons dat we toevallig die benodigde ton niet bij ons hebben en fietsen moe maar voldaan weer terug.
De volgend dag breken we op en vertrekken naar het Zwarte Woud en hebben een mooie rit via de Schwarzwalderhochstrasse.
We willen eigenlijk via Zwitserland naar Italië via de oude Gotthardpas. Die rit begint in Schwyz, via Fuëlen, Amsteg naar Andermatt. Dan het klapstuk, de oude Gotthardpas op 2100 mtr omhoog en dan weer omlaag via de oude Tremola: Op 300 meter hoogteverschil en 24 haarspeltbochten Italië in.
Maar de weersverwachting is niet best, er wordt zelfs gewaarschuwd voor harde windstoten boven de 400 mtr en hevige regenbuien. We overnachten in de buurt van Bad Liebenzell , voor onze kinderen een omgeving die ze nog goed kennen. Daar hadden we eens een huisje gehuurd met de bedoeling dat mijn ouders een paar dagen zouden komen inwonen. Daar aangekomen bleek het bestelde appartement er niet te zijn, wel een andere maar dat was te klein. Na lang volhouden en blijven zeuren werd er een mooie oplossing gevonden. De campingbaas regelde een appartement voor mijn ouders op loopafstand, mijn moeder vond het zo mooi , daar had ze niet van durven dromen, wij ook niet... Onze kindjes Esther, Marita en Frank liepen dan ?-ochtends gedrietjes naar Opa en Oma Geenevasen Sr , het was een heerlijke tijd.
Maar onze camping van nu was maar middelmatig en we wilden verder, we reizen verder naar de Bodensee, het Zwitserse deel , via Konstanz naar Egnach (Romanshorn). Een prachtige camping met sanitair waar menig huishouden jaloers op is en bijna vol... We zijn blij met onze ACSI kaart want in het hoogseizoen betaal je hier gauw Eur50 en nu maar Eur19
Het voorspelde weer wordt inderdaad wat minder, in de avond begint het te regenen maar de volgende dag wordt het al weer een beetje beter. Vandaag gaan we langs de Bodensee fietsen , morgen schijnt de zon weer en gaan we dus verder via de Gotthardpas naar Italië. Daarover de volgende keer meer.
Groetjes van Frans
Een periode van 5-6 weken op reis gaan met de camper vereist tegenwoordig een planning. Jaren lang kwamen we in de knel door allerlei afspraken die toch weer in de agenda slopen. Wil heeft daar resoluut een eind aan gemaakt; knalhard werd aan het begin van het jaar een aantal blokken in de agenda vast gelegd dat we op reis zullen gaan. Nee, we gaan niet op vakantie, dat hebben we als pensionadas het hele jaar door , we gaan op reis met meestal een vage bestemming. Dit keer wordt het Italië -Slovenië en Kroatië. Denken we... Meestal passen we onze plannen aan m.b.t. het weer , de laatste info die we van vrienden en kennissen krijgen en vooral ons gevoel. Kortom, we eindigen meestal ergens anders en dat vinden we eigenlijk best leuk.
We treuzelen wat met het vertrekken van thuis, het is zulk heerlijk weer en de kleinkinderen genieten nog eens van ons zwembad en wij dus van hun. Italië ligt er over 3 dagen ook nog wel. Eerst de camper opnieuw inrichten omdat Frank en Rike met Saar en Brecht er mee op vakantie zijn geweest, ze hebben genoten en wij dus dan ook. Daarvoor hebben we de camper ook gekocht opdat onze kinderen en kleinkinderen er ook plezier van hebben. Met Saar en Brecht lukt dat helemaal omdat zij het als ?" HUN " camper beschouwen. Traditie getrouw hadden wij hun de camper gebracht met daarin wat cadeautjes verstopt. Saar vroeg mij vóór hun vakantie al waar ik de cadeautjes ging verstoppen. Opa kreeg 2 plaatsen door Saar aangewezen: Onder het bed en in de deur, natuurlijk doen we dat en op meer plekken ook. Als we de camper op de Boskriek afleveren krijgen we binnen een halve dag al een Appje met " cadeautjes gevonden!!" Maar Rike is streng, ze mogen ze opzoeken maar tijdens de reis pas open maken. Ik vraag maar niet of Rike dat ook doet met het pakje Bokkenpootjes voor haar zelf..
Voordat we vertrekken zien we ze allemaal nog even, als ouders voel je je dan rijk . Dit jaar helemaal want hopelijk worden we weer opnieuw Opa en Oma . Marita heeft met Ellen niet alleen de partner voor haar leven gevonden maar is ook zwanger. Menig keer hebben wij in het buitenland kerken bezocht, een schietgebedje gedaan en weer eens een kaarsje opgestoken. Soms kreeg ik, na weer een negatief bericht over een mislukte poging, zin om niet alleen een kaarsje aan te steken maar dan maar de hele kerk. Maar dit keer is het raak, we hebben Babbi ( voorlopige naam gegeven door Marita en Ellen, we mogen niet weten wat het is..) mogen bewonderen op de vele foto? van de echo. Er zit letterlijk al leven in en begin januari gaat het gebeuren, we steken toch nog maar een kaarsje aan op de goede afloop.
Op woensdag 31/8 vertrekken we met mooi weer, we plannen onze eerste stop aan de Main(D) . Niet in Neustad, daar zijn we al vaak geweest maar vlak bij Wertheim. Door files komen we wat later aan maar de camping is uitstekend. Gevonden in het ACSI boek, dus met een leuke kortingskaart scheelt dat bijna de helft. ( Ja....ons ben zuunig). Onze stek is heerlijk en we worden omarmd door de rust van de rivier , het uitzicht is prachtig. Fietsen langs de Main is een genoegen, niet voor niets is de Main-Radweg een van de best bekende fietsroutes in Duitsland. De volgende dag is de eerste tocht naar Wertheim, sommige stukken herkennen we nog uit het verleden, het weer is prachtig en Wertheim is voor ons wel mooi maar te toeristisch. Terug op de camping capituleren wij voor de hitte van de zon, onze luifel kan de zon niet tegen houden en we draaien de camper een halve slag zodat we in de schaduw kunnen zitten. Het is ook nooit goed....
Onze volgende fietstocht is naar Wertheim-Bettingen , daar is een campingwinkel van Hymer ( mogelijk de grootste in Duitsland) en Wertheim-Village , een outlet-centrum van de bekende grote merken. In het Hymer-Centre vergapen we ons aan al het moois wat er te koop is . Als we toch eens de loterij zouden winnen..... maar ja, dan wel eerst een lot kopen. Kritisch kijken we naar prachtige hefbed constructies voor de kleinkinderen, hoogslapers met daaronder een garage waar 2 fietsen in passen , ruime badkamers waar je je kont wel in kunt keren en luxe dinettes met leren kuipstoelen. Tja, als je dan toch iets uit geeft van ca een ton dan rek je de grenzen wat op. We pauzeren in het Outlet-centre voor een lunch en daar vinden we alle grote modemerken in prachtige winkels, het is er druk en warm. We gaan nog even terug naar het Hymer-centre om de laatste mooie campers te bekijken en bedenken ons dat we toevallig die benodigde ton niet bij ons hebben en fietsen moe maar voldaan weer terug.
De volgend dag breken we op en vertrekken naar het Zwarte Woud en hebben een mooie rit via de Schwarzwalderhochstrasse.
We willen eigenlijk via Zwitserland naar Italië via de oude Gotthardpas. Die rit begint in Schwyz, via Fuëlen, Amsteg naar Andermatt. Dan het klapstuk, de oude Gotthardpas op 2100 mtr omhoog en dan weer omlaag via de oude Tremola: Op 300 meter hoogteverschil en 24 haarspeltbochten Italië in.
Maar de weersverwachting is niet best, er wordt zelfs gewaarschuwd voor harde windstoten boven de 400 mtr en hevige regenbuien. We overnachten in de buurt van Bad Liebenzell , voor onze kinderen een omgeving die ze nog goed kennen. Daar hadden we eens een huisje gehuurd met de bedoeling dat mijn ouders een paar dagen zouden komen inwonen. Daar aangekomen bleek het bestelde appartement er niet te zijn, wel een andere maar dat was te klein. Na lang volhouden en blijven zeuren werd er een mooie oplossing gevonden. De campingbaas regelde een appartement voor mijn ouders op loopafstand, mijn moeder vond het zo mooi , daar had ze niet van durven dromen, wij ook niet... Onze kindjes Esther, Marita en Frank liepen dan ?-ochtends gedrietjes naar Opa en Oma Geenevasen Sr , het was een heerlijke tijd.
Maar onze camping van nu was maar middelmatig en we wilden verder, we reizen verder naar de Bodensee, het Zwitserse deel , via Konstanz naar Egnach (Romanshorn). Een prachtige camping met sanitair waar menig huishouden jaloers op is en bijna vol... We zijn blij met onze ACSI kaart want in het hoogseizoen betaal je hier gauw Eur50 en nu maar Eur19
Het voorspelde weer wordt inderdaad wat minder, in de avond begint het te regenen maar de volgende dag wordt het al weer een beetje beter. Vandaag gaan we langs de Bodensee fietsen , morgen schijnt de zon weer en gaan we dus verder via de Gotthardpas naar Italië. Daarover de volgende keer meer.
Groetjes van Frans
