15 juni 2020 | Door: Frans Geenevasen

2020 Van Uden naar Tukkersland

Een rondje Tukkersland… is goed bevallen. Corona trok een dikke streep door onze voorjaars-vakantieplannen richting Frankrijk-Spanje-Portugal, we zouden weer 4-6 weken met de camper gaan trekken vanaf eind mei. Maar ook wij werden opgehokt, de ...

Ootmarsum - Nederland

Van Krakau via het diepe zuiden naar Warschau

We rijden Krakau in en we zien fietspaden !! Hoera, de laatste dagen kwamen de fietsen niet of nauwelijks van de camper omdat alles veel te steil was. We installeren ons op Camping Pajecza, die staat redelijk vol met.. jawel veel Nederlanders, hier en daar een Zweed of een Fin en een verdwaalde Duitser. De volgende dag fietsen we via de binnenring naar het oude centrum en belanden op mooie parkwegen op de Grote Markt . Bij de eerste aanblik begrijpen we waarom Krakau het Florence van Polen wordt genoemd , we kijken op de Grote Markt naar zo’n beetje het grootste marktplein van Europa met in het midden de majestueuze Lakenhal, de omringende gebouwen rijgen zich aaneen en strijden om de titel mooiste pand van het plein, wat ons betreft zijn het allemaal winnaars. Het is nog steeds bloedheet (35 graden) , het hele plein staat rondom vol met terrasjes, koetsjes met prachtig voorgespannen paarden getooid met rode hoofdstellen met kwastjes, gemend door zwierige koetsiersters (?? = V) gekleed in lange rokken, prachtige witte bloezen , compleet met zwierige hoeden met linten, werkelijk een plaatje. Beter dan die ouwe kerels, ongeschoren en nors kijkend en zich afvragen waarom ze geen klanten krijgen, nou ..daarom.

We bezoeken de kerk van de Heilige Maagd Maria, eerst in het achterste deel (alleen voor gebed, niet fotograferen) , daarna tegen een kleine vergoeding naar het prachtige middenschip met hoofdaltaar in renovatie. Het is prachtig, maar we zijn niet alleen, grote groepen kinderen worden rond geleid. Wederom valt ons op dat ze attent luisteren als de leraar iets uitlegt en dan geen geklooi met je telefoon, zo kan het dus ook. We schuifelen mee met een groep van-nog-geen-pubers die het leuk vinden ons uit te dagen met hun 3 woordjes Engels, ze vinden het prachtig als we antwoorden en gezamenlijk beklimmen we steile houten trappetjes omhoog in de klokkentoren. Met ontzag kijk ik naar de grootste klok van 11 ton, diameter van ruim 2 meter die aan eiken balken van bijna een halve meter dik is opgehangen. Tot grote hilariteit van de jeugd maken ook wij een selfie, jaloers kijken ze naar onze selfiestick van bijna 1 meter . Als we naar buiten gaan zijn we net op tijd voor het dagelijkse trompetsignaal hoog op de toren. We zoeken een mooi terras, bestellen een prachtig bord met ijs en vruchten en doen wat alle terrasbezoekers doen: kijken naar elkaar en naar flanerende mensen. Voor vandaag is het genoeg, morgen weer een dag naar Krakau, we gaan terug naar de camping voor een koel drankje in de schaduw.

De volgende dag zoeken we een mooie fietsroute langs de rivier en belanden aan de voet van de Wawelheuvel, daarboven op het ontzagwekkende kasteel met kathedraal. In de hitte klimmen we omhoog en bezoeken als eerste de Wawelkathedraal. Deze prachtige basiliek maakt veel indruk met zijn zwarte marmeren altaren, prachtige schrijnen van gedreven zilveren met daarin relikwieën van Kerkelijke en Wereldlijke vorsten. Het zijn er veel , de meeste met hun eigen kapel en rijk versierd altaar. Deze kerk is een echte aanrader, alles mooi uitgebalanceerd en niet te protserig. Op het terras van het kasteel genieten we van een heerlijke late lunch en wandelen over het enorme complex, het is weer warm en we zoeken de fietsen op, terug langs het water naar de camping. We ontmoeten daar een Nederlands stel en gezamenlijk boeken we een bezoek aan Auschwitz voor overmorgen, Wil blijft dan een dagje op de camping. Verder op zien we weer de camper van Hans en Petra staan, dat stel rijdt dezelfde route van de NKC als wij, we komen elkaar sinds Bolków regelmatig tegen.

De volgende dag besluiten we te gaan fietsen op zoek naar een Lidl, nou dat op “zoek” gaan mag je echt letterlijk nemen. De relatie tussen Frans en zijn fietsnavigatie van Garmin was al niet best, maar na deze escapade dreigt het een definitieve scheiding te worden. Garmijntje werd zelfs bijna de sloot in geflikkerd toen ik haar weer eens niet begreep. Volgens Googlemaps lag er een Lidl op 6 km fiets afstand. Uiteindelijk hebben we onze boodschappen in een andere supermarkt gedaan, op lichtjaren afstand van onze camping en toen moesten we nog terug. Volgens Googlemaps was er 1 fietspad terug, maar fietspad…onze beleving werd anders. We hebben ruim 1 uur geworsteld op een zanderig bospad, zagen niemand meer behalve af en toe een halfnaakte man die Wil beslist niet wilde tegen komen, ook die man zag er moe en bezweet uit en wilde misschien net als wij weer terug naar de bewoonde wereld. Uiteindelijk zagen we huizen, je weet wel ..van die gestapelde stenen waar mensen wonen en er een echte weg loopt. Bekaf kwamen we terug op de camping, fietscomputer Garmijntje haar accu was nog voor 90 % vol maar de blik van Wil was onverbiddelijk… ze gaat eruit.

Genietend van een verdiende koele dronk bij de camper ervaren wij de heerlijk verdiende rust en trekken bij totdat .. wij amoureuze geluiden horen van onze buurtjes die mogelijk bewegingen maakten als zijnde gehuwd…een stel uit Almelo van dik 65 jaar. Natuurlijk negeer je dat maar Wil kijkt mij aan met zo’n blik van hoor jij dat nou niet ? Ik haal mijn schouders op maar kon het niet meer negeren want de buurvrouw werd enthousiaster en werd luidruchtiger met kreetjes van toe nou… jaah..komop..nu!!!. De buurman gromde mee en onwillekeurig vond ik het dapper. .midden op de dag op die leeftijd je nergens iets van aantrekken en rondom tussen andere camperaars. De bevrijdende kreten van Jaaaaah hoorden wij ook maar daarna klonk Hoi-Hoi-Hoi en toen konden wij het niet meer volgen. De oplossing kwam van Buurvrouw zelf .. ze hadden heerlijk gezellig en knus..achter de camper op de laptop van een life verslag van de voetbal Leeuwinnen genoten die hun wedstrijd wonnen. Valselijk beschuldigend kijk ik Wil aan..A dirty mind is a joy etc…

De volgende dag bezoek ik, samen met 2 buurtjes, Auschwitz, we nemen deel aan een georganiseerde busreis met gids vanaf de camping. Wij hadden al eens concentratiekampen gezien zoals Bergen-Belsen en Mauthausen maar een vernietigingskamp zoals Auschwitz..dat er op werd ingericht om zo efficiënt mogelijk mensen te vermoorden….
Ik kan er niet meer over schrijven dan dit nu ik dit dagen later in Warschau zit te tikken en weer jank ik boven mijn toetsenbord.. Gevoelens van Meedelijden ..Woede..en intens verdriet stormen door mijn hoofd. Hoe kan de mensheid zo laag zinken om dit aan anderen aan te doen.. het was verschrikkelijk.. dit mag nooit meer worden vergeten en kom nooit meer aan met Wir haben es nicht gewusst want de bewijzen liggen meters hoog opgestapeld in de barakken en origineel fotomateriaal is er zat. Terug op de camping laat ik een fotoboekje zien aan Wil dat ik heb gekocht , zij wilde niet mee omdat zij wist dat het zwaar zou zijn. Ook zij wordt getroffen door de beelden, de volgende dagen was ik zeker niet de gezelligste want het vreet aan mij.. . Fijn dat ik bij mijn lief kan schuilen op dat soort momenten .

De volgende dag reizen wij verder naar het zuiden en schurken dicht aan tegen de grens van Oekraïne en Slowakije, het landschap is prachtig maar de weggetjes worden smaller en het is nog steeds heet.. We belanden op een wat vreemde camping in Sanok , gelegen aan een riviertje. De camping is bezaaid met oude landbouwmachines, kinderspeelgoed en allerlei bouwsels ..getimmerd met enthousiasme en vooral kneuterigheid. Op de camping staan wat Polen in vooral wat oudere caravans of een tentje, wat Nederlanders met de camper maar ook een Duitser met een monsterachtig grote camper, gebouwd op het onderstel van een vrachtauto, denk maar eens aan de vrachtauto’s die meedoen in Parijs-Dakar. Vol verbazing maak ik een praatje met de eigenaar die enthousiast vertelt.. het Beest kan door 1 mtr diep water, weegt 10 TON , heeft een motor van 8000CC en is compleet uitgerust met een lier, graafgereedschap en oh ja…ook nog een cabine waar je met een flinke trap in moet klimmen om te slapen, buiten te koken, alles enorm spartaans ingericht.. echt een mancave op wielen. Zijn vrouw kijkt wat stuurs als ik vraag waar hij met deze monstercamper zoal rijdt… tja.. er zijn steeds minder landen waar hij zomaar door het bos mag crossen met dit monster, normaal rijdend op de weg zuipt de camper 1:4 tot 5 maar in het terrein wordt het 1:1. Kortom het meest rijdt hij gewoon op de weg.. zijn vrouw kijkt wat stilletjes naar onze camper met een vast frans bed, koelkast met vriezer, gewone stoelen etc.. haar blik spreekt boekdelen maar kennelijk gunt zij haar man zijn hobby.
Wij bezoeken het nabijgelegen Openlucht museum , mooi maar de hitte doet ons besluiten om maar de helft te bekijken, in de schaduw is het ruim 30 graden en de zon brandt onbarmhartig, met dit weer is de fut er gauw uit.
De volgende dag rijden we noordelijker naar Sandomierz , van de camping klimmen we omhoog via steile trappen en paden naar een mooi dorpsplein en genieten daar van een heerlijke lunch. We kunnen nog steeds niet fietsen, alles is te steil. Maar ze hebben tegenover de camping op de volgende dag een markt.. een echte Poolse markt.. geen toeristenmarkt. Het staat er vol met oude vrachtautootjes , busjes waarvan uit alles wordt verkocht, veel kleding, schoenen, groenten, planten. We zijn daar waarschijnlijk de enige toeristen maar de Polen zijn vriendelijk.. Frans mag alles fotograferen en Wil koopt voor zichzelf een mooie dans rok en een pakje voor Anna dat ze echt niet kon laten liggen.

We rijden verder naar Warschau.. The placet to be in Polen, maar daarover de volgende keer wat meer.

Groetjes van Frans vanuit een snikkend heet Warschau