4. Salzburg e.o. , met Japanse sprinkhanen
Door: Frans
Blijf op de hoogte en volg Frans
28 April 2015 | Oostenrijk, Salzburg
Vanaf Dillingen rijden we verder naar Salzburg (A) , we zijn hier te lang geleden geweest. We belanden op camping Panoramablick in Salzburg, het fietspad naar het centrum loopt langs de camping en het uitzicht is fantastisch, in de verte bergtoppen met sneeuw. Het is een echte stadscamping, komen en gaan van hoofdzakelijk campers die 1-2 nachten blijven staan. Het is goed weer, we zijn de hele dag buiten.
We fietsen ’s-ochtends langs de rivier het centrum in, het is er al druk, op het Mozartplein is er een grote manifestatie rondom Fietsen. We vergapen ons aan Mountainbikes tot €8000 , er zijn er ook met elektrische ondersteuning. Standaard e-bikes volop te koop, we verbazen over aanbiedingen van het merk Flyer, in Nederland is deze kwaliteitsfiets stevig geprijsd ( rond €3000) , we zien ze hier aangeboden voor €1150 ( is afgeprijsd van €1735) . Het is er druk met demonstraties mountainbiken over hindernissen, 2 jongen knapen laten halsbrekende toeren zien, eigenlijk kunnen ze alles op 1 wiel. Verder een cross-testbaan voor de kids die veel gebruikt wordt. We lopen verder het centrum in en bekijken de prachtige gebouwen, kerken met prachtige interieurs en pareltjes van kleine winkeltjes, o.a. een bakker die er al generaties zit, zijn energie opwekt met een groot waterrad en zijn brood in hout gestookte ovens bakt. Dat alles midden in Salzburg. Hoog boven Salzburg toren de Festung Hohensalzburg uit, een bisschoppelijk paleis, uitgebouwd tot een onneembare vesting die zelfs Napoleon kon weerstaan. We nemen een rondleiding en ervaren hoe het leven toen was en zoals altijd: Voor de rijken een groot feest, voor de armoedzaaiers hard sappelen om in leven te blijven. Na afloop met de kabelbaan weer naar beneden , op de markt kopen we een Brezel, overal om ons heen zijn er toeristen, de koetsjes rijden af en aan ( €45 voor 20 minuten) en we fietsen weer terug naar de camping, de grote stad is voor ons te toeristisch, zeker met de grote groepen uit Japan en China.
De volgende dag rijden we een klein stukje verder om langs de Wolfgang See een camping te zoeken, er zijn er genoeg, we kiezen voor Camping Wolfgang See Lindenstrand, een mooie camping waar we aan het rand van het meer staan, spiegelglad en helder water en uitzicht op besneeuwde bergtoppen, hier blijven we een paar dagen staan om lekker te fietsen.
We peddelen naar St Gilching , een dorpje zoals vele tegen de rand van het meer aan geplakt, vol met die typisch Oostenrijkse huizen waar meer dan 1 gezin woont, rijk versierd met houtsnijwerk, bloembakken en religieuze beschilderingen. Op een aantal plekken worden nieuwe huizen in dezelfde stijl gebouwd, robuuste houten balken dragen constructies die waarschijnlijk honderd jaar blijven staan, afgewerkt met koperen goten en daklijsten , in Nederland bijna onbetaalbaar.
Ook in St Gilching komen er busladingen vol met toeristen, hoofdzakelijk uit Japan/China. Voor ons als westerling is het verschil niet te zien, maar je kunt ze niet over het hoofd zien… Onze dochter Esther is in China geweest en was daar duidelijk over: Er zijn zoveel Chinezen dat het altijd druk is op straat en ze eten alles waar poten aan zitten, behalve de tafel. OK, misschien een stevige uitspraak maar onze ervaring in Canada wordt ook hier weer bevestigd: Een grote groep Japanners/Chinezen wordt uit een bus los gelaten en zwermt als een groep sprinkhanen over het dorp, ze grazen alle winkeltjes af, kopen de gekste hoedjes en “bezetten” a.h.w. het dorp. Wij bekijken het wat gereserveerd , de lokale bevolking ook maar die glimlacht erbij want de prijskaartjes in de souvenirwinkels staan ook in het Japans/Chinees en dat werkt goed… In Noorwegen hebben wij een cruiseboot zien meren in de Sognefjord, bussen vol met Aziatische toeristen zien lossen die met z’n allen in de winkels duiken en er allemaal uitkomen met een Noorse trui. Verder wordt het fotograferen wat lastig want ze gaan pal voor je lens staan als groep, om om de beurt een foto van elkaar te maken , maar ze roepen wel Sorry, SenkJoe en dat maakt weer veel goed.
Ook in St Gilching zijn er prachtige gebouwen waar Mozart is geweest, of zijn moeder.. Er zijn zoveel gebouwen waar hij is geweest dat je je afvraagt waar hij de tijd vandaan haalde om muziek te maken. Verder kijken we eens rond in een klein kerkje met daarachter een prachtig verzorgd kerkhof, Familiegraven met enorme monumenten achter zware tralies ( zijn ze bang dat ze terugkomen ?) Voor de grafverzorging staan er gieters klaar, wel met een muntslotje erop…..
Zo maken we dagelijks een fietstocht rond het meer , gisteren waren we in Bad Ischlig , ook een pareltje om te bezoeken. We lunchen op een zonovergoten terras en worden bediend door obers in lederhosen, mogelijk voor de aanwezige dames een afleiding want ze kijken wat dromerig..
Over onze volgende locatie denken we na, tot de volgende keer.
We fietsen ’s-ochtends langs de rivier het centrum in, het is er al druk, op het Mozartplein is er een grote manifestatie rondom Fietsen. We vergapen ons aan Mountainbikes tot €8000 , er zijn er ook met elektrische ondersteuning. Standaard e-bikes volop te koop, we verbazen over aanbiedingen van het merk Flyer, in Nederland is deze kwaliteitsfiets stevig geprijsd ( rond €3000) , we zien ze hier aangeboden voor €1150 ( is afgeprijsd van €1735) . Het is er druk met demonstraties mountainbiken over hindernissen, 2 jongen knapen laten halsbrekende toeren zien, eigenlijk kunnen ze alles op 1 wiel. Verder een cross-testbaan voor de kids die veel gebruikt wordt. We lopen verder het centrum in en bekijken de prachtige gebouwen, kerken met prachtige interieurs en pareltjes van kleine winkeltjes, o.a. een bakker die er al generaties zit, zijn energie opwekt met een groot waterrad en zijn brood in hout gestookte ovens bakt. Dat alles midden in Salzburg. Hoog boven Salzburg toren de Festung Hohensalzburg uit, een bisschoppelijk paleis, uitgebouwd tot een onneembare vesting die zelfs Napoleon kon weerstaan. We nemen een rondleiding en ervaren hoe het leven toen was en zoals altijd: Voor de rijken een groot feest, voor de armoedzaaiers hard sappelen om in leven te blijven. Na afloop met de kabelbaan weer naar beneden , op de markt kopen we een Brezel, overal om ons heen zijn er toeristen, de koetsjes rijden af en aan ( €45 voor 20 minuten) en we fietsen weer terug naar de camping, de grote stad is voor ons te toeristisch, zeker met de grote groepen uit Japan en China.
De volgende dag rijden we een klein stukje verder om langs de Wolfgang See een camping te zoeken, er zijn er genoeg, we kiezen voor Camping Wolfgang See Lindenstrand, een mooie camping waar we aan het rand van het meer staan, spiegelglad en helder water en uitzicht op besneeuwde bergtoppen, hier blijven we een paar dagen staan om lekker te fietsen.
We peddelen naar St Gilching , een dorpje zoals vele tegen de rand van het meer aan geplakt, vol met die typisch Oostenrijkse huizen waar meer dan 1 gezin woont, rijk versierd met houtsnijwerk, bloembakken en religieuze beschilderingen. Op een aantal plekken worden nieuwe huizen in dezelfde stijl gebouwd, robuuste houten balken dragen constructies die waarschijnlijk honderd jaar blijven staan, afgewerkt met koperen goten en daklijsten , in Nederland bijna onbetaalbaar.
Ook in St Gilching komen er busladingen vol met toeristen, hoofdzakelijk uit Japan/China. Voor ons als westerling is het verschil niet te zien, maar je kunt ze niet over het hoofd zien… Onze dochter Esther is in China geweest en was daar duidelijk over: Er zijn zoveel Chinezen dat het altijd druk is op straat en ze eten alles waar poten aan zitten, behalve de tafel. OK, misschien een stevige uitspraak maar onze ervaring in Canada wordt ook hier weer bevestigd: Een grote groep Japanners/Chinezen wordt uit een bus los gelaten en zwermt als een groep sprinkhanen over het dorp, ze grazen alle winkeltjes af, kopen de gekste hoedjes en “bezetten” a.h.w. het dorp. Wij bekijken het wat gereserveerd , de lokale bevolking ook maar die glimlacht erbij want de prijskaartjes in de souvenirwinkels staan ook in het Japans/Chinees en dat werkt goed… In Noorwegen hebben wij een cruiseboot zien meren in de Sognefjord, bussen vol met Aziatische toeristen zien lossen die met z’n allen in de winkels duiken en er allemaal uitkomen met een Noorse trui. Verder wordt het fotograferen wat lastig want ze gaan pal voor je lens staan als groep, om om de beurt een foto van elkaar te maken , maar ze roepen wel Sorry, SenkJoe en dat maakt weer veel goed.
Ook in St Gilching zijn er prachtige gebouwen waar Mozart is geweest, of zijn moeder.. Er zijn zoveel gebouwen waar hij is geweest dat je je afvraagt waar hij de tijd vandaan haalde om muziek te maken. Verder kijken we eens rond in een klein kerkje met daarachter een prachtig verzorgd kerkhof, Familiegraven met enorme monumenten achter zware tralies ( zijn ze bang dat ze terugkomen ?) Voor de grafverzorging staan er gieters klaar, wel met een muntslotje erop…..
Zo maken we dagelijks een fietstocht rond het meer , gisteren waren we in Bad Ischlig , ook een pareltje om te bezoeken. We lunchen op een zonovergoten terras en worden bediend door obers in lederhosen, mogelijk voor de aanwezige dames een afleiding want ze kijken wat dromerig..
Over onze volgende locatie denken we na, tot de volgende keer.
