201906 Van Warschau via Poznan naar Duitsland
Door: Frans Geenevasen
Blijf op de hoogte en volg Frans
24 Juni 2019 | Duitsland, Frankfurt an der Oder
Van Warschau via Poznan naar Duitsland en verder naar huis
Het was ons bekend dat er in en rond Warschau weinig campings zijn , eigenlijk maar ééntje. Als uitzondering belden we ’s-Morgens vroeg vóór vertrek voor een reservering, wij kregen het advies om vroeg in de middag te komen. De boodschap was duidelijk; wie het eerst komt….
Het was een kleine camping op 14 km fietsafstand van het centrum , bij aankomst was de poort dicht..oh jééé. Gelukkig konden we er wel op, kregen het verzoek mee om niet te veel ruimte in beslag te nemen, er waren geen vaste plekken. Later bleek waarom…. Er gaan veel makke schapen in een hok en elke camper of caravan die binnenkwam perste zich ergens tussen de anderen.
Vrolijk zwaaiden wij naar Hans en Petra die we voor de 4e of 5e keer tegen kwamen op hun tour door Polen, zij gaven ons nog wat adviezen voor het fietsen naar het centrum.. zowaar helemaal via een fietspad. De volgende dag op de fiets naar het centrum, was best wel weer lekker om te fietsen, we hebben dat veel gemist in Polen.
Warschau is een echte wereldstad met een prachtig oud centrum, veel bezienswaardigheden en… veel toeristen . We slenteren via de Koninklijke Route langs het koninklijk slot, dat bewaren we voor morgen, eerst de boel verkennen. Het oude marktplein is prachtig om te zien… van wat je ervan kan zien omdat het letterlijk vol staat met horeca. In de oude panden rondom zijn overal bars, restaurants etc gevestigd, vaak kleine zaakjes maar met een gigantisch terras op het plein. De horecasnorders klampen je aan om je naar hun terras te lokken want die tent moet vol. Het bevalt ons nog maar net aan maar noteren de teleurstelling dat je ’s-Morgens allen maar koffie wilt drinken, ze willen je echt aan het eten krijgen. Toch krijgen we een positieve indruk van al dat moois dat er te zien is en we bekijken al het moois aan oude gebouwen, mooie kerkinterieurs en brede boulevards. Maar ja.. Warschau heeft zwaar onder de oorlog geleden en is na de oorlog grotendeels compleet herbouwd. Enkele panden die gespaard zijn gebleven,dragen nog de kogelgaten in de marmeren platen. We zien dat er op enkele punten een podium wordt gebouwd, zeker iets te doen morgen. Moe maar voldaan fietsen we naar de camping en dáár is het druk…
Geërgerd zie ik een mevrouw haar hond uit laten.. OP de camping, tussen de campers in. Demonstratief staat ze klaar met haar handschoenen en zakje om de troep op te ruimen,, mens ga toch effe met die strontsilo naar buiten en laat hem lekker uit. De camping staat weer mudvol, gemiddeld € 35 per plekkie, het is hier duur.
De volgende dag gaan we weer met de fiets, op naar het Koninklijk Paleis om het mooie interieur te bewonderen, een must. Maar bij het paleis is het akelig stil.. alles is dicht en op straat is het druk.. we horen gezang en er is zojuist een processie langs gelopen… ja dus.. vandaag wordt Corpus Christi gevierd, Sacramentsdag en een extra vrije dag voor het diepgelovige Polen en alle musea zijn dicht..
Nu zien we ook waarom er podia op gebouwd zijn.. daar worden missen opgedragen compleet met een koor, veel processiegangers met vaandels etc. Alles onder het toeziend oog van meer dan voldoende bewaking en wij komen onder de indruk van het diepe geloof van de Polen. Op het grote plein voor een park met een gedenkteken voor de onbekende soldaat met erewacht wordt een mis opgedragen. Het staat er zwart van de mensen, allemaal mee biddend met de priester die via een goede geluidsinstallatie de mis leidt. Bij de concecratie is het doodstil, jong en ook zéér oud knielt, ook al gaat dat moeizaam. Met respect schuifelen we tussen de gelovigen die met gevouwen handen mee bidden en mee zingen. We hebben dit vaker gezien… de kerk binnen is vol en dan staan ze buiten mee te bidden, maar dit lijkt wel op het Sint Pieter plein.
Na de dienst willen we wat eten en kijken nog eens in de drukke Koninklijke Route..
Het wordt drukker op de terrassen en we merken dat ze, omdat we maar met 2 personen zijn ons liever geen tafel van 4 geven, we worden dat zat en hopen dat Warschau niet de kant uit gaat van Venetië of Florence waar wij als liefhebbers van cultuur liever niet meer komen omdat het er krioelt van de toeristen. Uiteindelijk vinden we in een zijstraat een leuke tent , gericht op jongelui maar ook met een leuke kaart. Naderhand slenteren we naar onze fietsen en in de brandende zon fietsen we terug naar de camping, morgen gaan we verder westwaarts, naar Poznan. Het is een behoorlijke rit, we vertrekken vroeg en maken via de snelweg onze kilometers. Vroeg in de middag komen we aan en we zijn moe. Op de planning staat het centrum van Poznan, een echte aanrader met zijn mooie plein etc..etc..
Maar dan nemen we een besluit…onze harde schijf bovenin zit vol met bezienswaardigheden, pleinen, kerken etc. We gaan dus niet op de fiets naar het oude centrum, nee we gaan wandelen langs het water waar de camping annex hotel tegen aan ligt. We hebben gezien dat het lijkt op de Bosbaan in Amsterdam , compleet met tribunes, finishlijnen en een heleboel drukte. Wat blijkt.. er worden internationale roeiwedstrijden gehouden. Vanuit de camping kuieren we zo langs het water en belanden via een onbewaakte ingang midden tussen de sporters. Natuurlijk horen we hier niet thuis, maar wel interessant om eens te zien. Alle landelijke ploegen van 1-2-4 0f zelfs 8 roeiers en roeisters zijn kennelijk verplicht om na hun race hun boot te laten wegen en ook zichzelf. De roeiers tillen hun kolossale vederlichte boten langs ons heen , ze zijn bekaf en stropen hun roeipakje tot bedenkelijke laagte omlaag en tonen een torso…. Wil kijkt bewonderend naar die mooie kerels, opvallend is het Chinese mannenteam.. niks kleine kereltjes, superslanke kerels maar dan zeker 1.80 mtr lang, een bovenlijf met spieren als kabeltouwen op een onderstel waar ik jaloers op wordt. Tja mompel ik, zo was ik vroeger ook zo in aanleg…. Wil zegt niets en ik zwijg maar verder. De dames roeisters zijn zonder uitzondering ook vrij lang, heeft waarschijnlijk te maken met de lange slagen die ze moeten maken. Maar ook deze dames zijn superslank en vederlicht met als gevolg dat cupmaat B-C-D niet voorkomt, hooguit A of nog kleiner.
Ze zijn allemaal in ademnood en drinken veel, zo zie je dan mannen die hun fles water dan maar in hun pakje steken, onder hun navel…. Omdat ze hun boot met 2 handen moeten dragen. OK.. het zijn mooie kerels maar dit beeld wordt te veel… We willen verder lopen maar worden dan gevraagd naar onze accreditatie , die hebben we natuurlijk niet en worden verzocht uit het parc fermé te gaan. Wil kijkt nog een tijdje dromerig…
De volgende dag gaan we via de tolweg naar de Pools Duitse grens bij Frankfurt a.d. Oder, we wisselen nog snel onze laatste zloty’s in voor wat drank en eten er wat in Slubidce een Poolse grensplaats tegen Frankfurt aan. Er is een levendige handel in sigaretten, drank etc.. Veel Duitsers doen in Polen hun boodschappen, maar Frankfurt.a.d. oder is net als veel Oost-Duitse plaatsen; Grauw, sfeerloos en om snel te vergeten. Na een heerlijke lunch rijden we verder naar onze camping, net buiten Frankfurt. Daar rusten we 2 dagen uit van veel reizen en zien en fietsen wat rondom de camping, morgen gaan we via een tussenstop naar huis, we plannen om donderdagmiddag thuis te zijn. We hebben bijna 1 maand door Polen gezworven, veel gezien en ook veel geleerd.. wij hebben het echt héél goed in Nederland.
We hebben contact met het thuisfront en zien de leukste foto’s ne berichten van de kleinkinderen, het is mooi geweest, we gaan naar huis.
Tot de volgende reis.
Uw scribent Frans
Het was ons bekend dat er in en rond Warschau weinig campings zijn , eigenlijk maar ééntje. Als uitzondering belden we ’s-Morgens vroeg vóór vertrek voor een reservering, wij kregen het advies om vroeg in de middag te komen. De boodschap was duidelijk; wie het eerst komt….
Het was een kleine camping op 14 km fietsafstand van het centrum , bij aankomst was de poort dicht..oh jééé. Gelukkig konden we er wel op, kregen het verzoek mee om niet te veel ruimte in beslag te nemen, er waren geen vaste plekken. Later bleek waarom…. Er gaan veel makke schapen in een hok en elke camper of caravan die binnenkwam perste zich ergens tussen de anderen.
Vrolijk zwaaiden wij naar Hans en Petra die we voor de 4e of 5e keer tegen kwamen op hun tour door Polen, zij gaven ons nog wat adviezen voor het fietsen naar het centrum.. zowaar helemaal via een fietspad. De volgende dag op de fiets naar het centrum, was best wel weer lekker om te fietsen, we hebben dat veel gemist in Polen.
Warschau is een echte wereldstad met een prachtig oud centrum, veel bezienswaardigheden en… veel toeristen . We slenteren via de Koninklijke Route langs het koninklijk slot, dat bewaren we voor morgen, eerst de boel verkennen. Het oude marktplein is prachtig om te zien… van wat je ervan kan zien omdat het letterlijk vol staat met horeca. In de oude panden rondom zijn overal bars, restaurants etc gevestigd, vaak kleine zaakjes maar met een gigantisch terras op het plein. De horecasnorders klampen je aan om je naar hun terras te lokken want die tent moet vol. Het bevalt ons nog maar net aan maar noteren de teleurstelling dat je ’s-Morgens allen maar koffie wilt drinken, ze willen je echt aan het eten krijgen. Toch krijgen we een positieve indruk van al dat moois dat er te zien is en we bekijken al het moois aan oude gebouwen, mooie kerkinterieurs en brede boulevards. Maar ja.. Warschau heeft zwaar onder de oorlog geleden en is na de oorlog grotendeels compleet herbouwd. Enkele panden die gespaard zijn gebleven,dragen nog de kogelgaten in de marmeren platen. We zien dat er op enkele punten een podium wordt gebouwd, zeker iets te doen morgen. Moe maar voldaan fietsen we naar de camping en dáár is het druk…
Geërgerd zie ik een mevrouw haar hond uit laten.. OP de camping, tussen de campers in. Demonstratief staat ze klaar met haar handschoenen en zakje om de troep op te ruimen,, mens ga toch effe met die strontsilo naar buiten en laat hem lekker uit. De camping staat weer mudvol, gemiddeld € 35 per plekkie, het is hier duur.
De volgende dag gaan we weer met de fiets, op naar het Koninklijk Paleis om het mooie interieur te bewonderen, een must. Maar bij het paleis is het akelig stil.. alles is dicht en op straat is het druk.. we horen gezang en er is zojuist een processie langs gelopen… ja dus.. vandaag wordt Corpus Christi gevierd, Sacramentsdag en een extra vrije dag voor het diepgelovige Polen en alle musea zijn dicht..
Nu zien we ook waarom er podia op gebouwd zijn.. daar worden missen opgedragen compleet met een koor, veel processiegangers met vaandels etc. Alles onder het toeziend oog van meer dan voldoende bewaking en wij komen onder de indruk van het diepe geloof van de Polen. Op het grote plein voor een park met een gedenkteken voor de onbekende soldaat met erewacht wordt een mis opgedragen. Het staat er zwart van de mensen, allemaal mee biddend met de priester die via een goede geluidsinstallatie de mis leidt. Bij de concecratie is het doodstil, jong en ook zéér oud knielt, ook al gaat dat moeizaam. Met respect schuifelen we tussen de gelovigen die met gevouwen handen mee bidden en mee zingen. We hebben dit vaker gezien… de kerk binnen is vol en dan staan ze buiten mee te bidden, maar dit lijkt wel op het Sint Pieter plein.
Na de dienst willen we wat eten en kijken nog eens in de drukke Koninklijke Route..
Het wordt drukker op de terrassen en we merken dat ze, omdat we maar met 2 personen zijn ons liever geen tafel van 4 geven, we worden dat zat en hopen dat Warschau niet de kant uit gaat van Venetië of Florence waar wij als liefhebbers van cultuur liever niet meer komen omdat het er krioelt van de toeristen. Uiteindelijk vinden we in een zijstraat een leuke tent , gericht op jongelui maar ook met een leuke kaart. Naderhand slenteren we naar onze fietsen en in de brandende zon fietsen we terug naar de camping, morgen gaan we verder westwaarts, naar Poznan. Het is een behoorlijke rit, we vertrekken vroeg en maken via de snelweg onze kilometers. Vroeg in de middag komen we aan en we zijn moe. Op de planning staat het centrum van Poznan, een echte aanrader met zijn mooie plein etc..etc..
Maar dan nemen we een besluit…onze harde schijf bovenin zit vol met bezienswaardigheden, pleinen, kerken etc. We gaan dus niet op de fiets naar het oude centrum, nee we gaan wandelen langs het water waar de camping annex hotel tegen aan ligt. We hebben gezien dat het lijkt op de Bosbaan in Amsterdam , compleet met tribunes, finishlijnen en een heleboel drukte. Wat blijkt.. er worden internationale roeiwedstrijden gehouden. Vanuit de camping kuieren we zo langs het water en belanden via een onbewaakte ingang midden tussen de sporters. Natuurlijk horen we hier niet thuis, maar wel interessant om eens te zien. Alle landelijke ploegen van 1-2-4 0f zelfs 8 roeiers en roeisters zijn kennelijk verplicht om na hun race hun boot te laten wegen en ook zichzelf. De roeiers tillen hun kolossale vederlichte boten langs ons heen , ze zijn bekaf en stropen hun roeipakje tot bedenkelijke laagte omlaag en tonen een torso…. Wil kijkt bewonderend naar die mooie kerels, opvallend is het Chinese mannenteam.. niks kleine kereltjes, superslanke kerels maar dan zeker 1.80 mtr lang, een bovenlijf met spieren als kabeltouwen op een onderstel waar ik jaloers op wordt. Tja mompel ik, zo was ik vroeger ook zo in aanleg…. Wil zegt niets en ik zwijg maar verder. De dames roeisters zijn zonder uitzondering ook vrij lang, heeft waarschijnlijk te maken met de lange slagen die ze moeten maken. Maar ook deze dames zijn superslank en vederlicht met als gevolg dat cupmaat B-C-D niet voorkomt, hooguit A of nog kleiner.
Ze zijn allemaal in ademnood en drinken veel, zo zie je dan mannen die hun fles water dan maar in hun pakje steken, onder hun navel…. Omdat ze hun boot met 2 handen moeten dragen. OK.. het zijn mooie kerels maar dit beeld wordt te veel… We willen verder lopen maar worden dan gevraagd naar onze accreditatie , die hebben we natuurlijk niet en worden verzocht uit het parc fermé te gaan. Wil kijkt nog een tijdje dromerig…
De volgende dag gaan we via de tolweg naar de Pools Duitse grens bij Frankfurt a.d. Oder, we wisselen nog snel onze laatste zloty’s in voor wat drank en eten er wat in Slubidce een Poolse grensplaats tegen Frankfurt aan. Er is een levendige handel in sigaretten, drank etc.. Veel Duitsers doen in Polen hun boodschappen, maar Frankfurt.a.d. oder is net als veel Oost-Duitse plaatsen; Grauw, sfeerloos en om snel te vergeten. Na een heerlijke lunch rijden we verder naar onze camping, net buiten Frankfurt. Daar rusten we 2 dagen uit van veel reizen en zien en fietsen wat rondom de camping, morgen gaan we via een tussenstop naar huis, we plannen om donderdagmiddag thuis te zijn. We hebben bijna 1 maand door Polen gezworven, veel gezien en ook veel geleerd.. wij hebben het echt héél goed in Nederland.
We hebben contact met het thuisfront en zien de leukste foto’s ne berichten van de kleinkinderen, het is mooi geweest, we gaan naar huis.
Tot de volgende reis.
Uw scribent Frans
